ویتامین ها تنها مواد مغذی لازم برای بدن و ذهن نیستند. تا الان حدود ۲۰ ماده معدنی شناخته شده‌اند که برای عملکرد بدن حیاتی هستند. در ادامه، هر هفته یکی از این مواد معدنی مهم را معرفی میکنیم و از خواص آن خواهیم گفت.

روی (زینک)

روی نقشی حیاتی در تقسیم سلولی ایفا می کند، برای کار حدود ۱۰۰ آنزیم مورد نیاز است و به متابولیسم، بهبود زخم و تولید DNA کمک می کند.  صدف غذایی است که در هر وعده بیش از هر غذای دیگری دارای این ماده معدنی است.

مقدار توصیه شده مصرف روزانه بین ۴ تا ۱۱ میلی گرم است. کمبود این ماده می تواند منجر به ضعف سیستم ایمنی، ریزش مو و کندی ذهنی شود.

برخی شواهد نشان می‌دهند که مکمل‌های روی می‌توانند باعث کند شدن روند افزایش سن سلول ها شوند و شاید به علائم کم‌خونی داسی شکل کمک کنند، اما تحقیقات بیشتری در این مورد نیاز است. اما نقش این مکمل ها در سرماخوردگی کامل واضح و مبرهن است. در یک بررسی نشان داده شده که اگر بعد از سرماخوردگی، روزانه ۷۵ میلی گرم روی یا بیشتر مصرف شود، این ماده باعث کوتاه شدن طول سرماخوردگی میشود.

با این حال، هیچ مدرکی وجود ندارد که مصرف روتین روی بی ضرر خواهد بود.

سولفور

بدن ما برای ساخت پروتئین به سولفور نیاز دارد، اما میزان دقیق این ماده برای حفظ سلامتی مشخص نیست. مکمل های حاوی MSM (متیل سولفونیل متان) که ترکیبی حاوی سولفور بوده و در گوشت، سبزیجات و سایر غذاها نیز یافت می شود، به عنوان عاملی برای حفظ سلامت مو، ناخن، روده، متابولیسم و عملکرد سیستم ایمنی و همچنین پیشگیری از سرطان توصیه شده است.

منیزیم

بسیاری از آنزیم ها به منیزیم نیاز دارند. از جمله آنهایی که در عملکرد عصب، ماهیچه، تنظیم قند خون و فشار خون نقش دارند. یک رژیم غذایی متعادل باید ۳۰۰ میلی گرم منیزیم در روز را تامین کند. آجیل و اسفناج منابع خوبی از این ماده هستند. اما در ایالات متحده، نوجوانان و افراد بالای ۷۰ سال اغلب خیلی کم از این مواد غذایی استفاده میکنند. دلیل اصلی کمبود این ماده در بدن بدلیل استفاده از مواد غذایی فراوری شده است. اگرچه رژیم غذایی نامناسب، دیابت و برخی داروها می تواند منجر به کمبود شدید منیزیم و علائمی مانند آریتمی قلبی شوند. البته به ندرت اتفاق می افتد که کمبود آن باعث بیماری شود. شواهد نشان میدهد که مکمل های این ماده به اندازه ی مواد غذایی تاثیر ندارند. همچنین شواهد نشان میدهند که این ماده برای بیماران دیابتی و بیماران قلبی مفید است. علاوه بر این برای کاهش فشار خون و میگرن نیز توصیه میشود.

کلسیم

کلسیم برای داشتن استخوان‌ها و دندان‌های قوی بسیار حیاتی است. جذب آن توسط ویتامین دی تنظیم می‌شود و وجود سطحی مناسبی از هر دو در بدن ضروری است. ما روزانه به حداقل ۷۰۰ میلی گرم کلسیم نیاز داریم که لبنیات و ماهی سالمون منبع بسیار خوبی از آن هستند. با این حال، افرادی که تحمل لاکتوز را ندارند یا گیاهخوار هستند، این ماده مهم را دریافت نمیکنند. این موضوع نگران کننده است زیرا در درازمدت، کم بودن کلسیم ممکن است منجر به شکستگی استخوان و پوکی استخوان شود. توده استخوانی پس از ۳۵ سالگی کاهش می‌یابد و با افزایش سن، در برابر شکستگی آسیب‌پذیرتر می‌شوید. کلسیم اضافی می تواند به این موضوع کمک کند. تجزیه و تحلیل ۱۷ کارآزمایی بالینی نشان داد که مکمل ها خطر شکستگی را تا حدود 24 درصد کاهش می دهند.

مصرف بیش از حد کلسیم از طریق مکمل ها می تواند باعث ایجاد سنگ کلیه شود و یک آزمایش پنج ساله بر روی زنان یائسه نشان داد که احتمال حمله قلبی یا سکته در کسانی که مکمل ها را مصرف می کردند بیشتر از کسانی بود که این کار را نمی کردند. برای دریافت درست این ماده باید از غذاها و خوراکی های طبیعی استفاده نمایید

آهن

آهن برای تمام موجودات زنده ضروری است. آهن جز اصلی هموگلوبین است، پروتئینی که اکسیژن را در خون حمل می کند. همچنین بخش اصلی پروتئین های مختلف درگیر در متابولیسم، سیستم ایمنی و انتقال دهنده های عصبی را تشکیل می دهد

این امر آن را برای عملکرد اولیه سلولی و رشد مغز حیاتی می کند و همچنین تضمین می کند که اکسیژن کافی به بافت های ما می رسد. دریافت میزان توصیه شده روزانه 8 میلی گرم برای بزرگسالان نسبتاً آسان است (زنان قبل از یائسگی حداقل به 15 میلی گرم نیاز دارند)، زیرا بسیاری از غذاهای رایج حداقل مقداری آهن دارند. گوشت و ماهی  و همچنین لوبیا، میوه های خشک و توفو منابع خوبی از این مانع هستند

اما برخی از بخش های جمعیت در معرض خطر وجود بیش از حد آهن هستند. آهن در بدن بسیار واکنش پذیر است و به راحتی رادیکال های آزاد را تشکیل می دهد که در صورت عدم کنترل دقیق در دسترس بودن به سلول ها آسیب می رساند. افرادی که در معرض خطر هستند عبارتند از مصرف کنندگان زیاد الکل، افراد مبتلا به بیماری های التهابی مانند روماتیسم، ناقلان جهش های ژنتیکی خاص و کسانی که سابقه طولانی مصرف مکمل های آهن دارند. این ممکن است خطر ابتلا به دیابت نوع 2 و برخی سرطان ها را افزایش دهد

مطالعات نشان داده‌اند که افزایش سطح آهن در زنان سالمی که سطوح آن‌ها پایین‌تر از حد نرمال بود، خستگی آن‌ها را کاهش می‌دهد، همچنین می‌دانیم که آهن بیش از حد می‌تواند شما را خسته کند. آهن نیز مانند سایر مکمل ها باید به میزان مناسب و درست مصرف شود

فسفور

فسفر جز اصلی تشکیل دهنده استخوان ها، دندان ها، دی ان ای و آر ان ای است که بطور متوسط بین 1 تا 1.5 درصد از توده بدون چربی بدن انسان را تشکیل می دهد و عمدتاً در استخوان ها و دندان ها قرار دارد. جذب آن مانند کلسیم توسط ویتامین D تنظیم می‌شود. فسفور در مواد غذایی مختلف وجود دارد، به همین خاطر کمبود فسفر یا نیاز به مکمل‌های فسفر بسیار نادر است.

پتاسیم

پتاسیم همراه با سدیم برای تنظیم حجم خون در بدن ما کار می کند و به ما کمک می کند تا از شر نمک اضافی و همراه با آن، مایعات اضافی از طریق ادرار خلاص شویم. فشار خون بالا عامل اصلی بیماری قلبی است و محبوبیت غذاهای فرآوری شده، که دارای نمک زیاد و پتاسیم کم هستند، بر این مشکل افزوده است. در افراد سالم، نسبت سدیم به پتاسیم باید تقریباً 1:1 باشد. بنابراین چگونه می توانیم 3.5 گرم روزانه توصیه شده توسط سازمان بهداشت جهانی را دریافت کنیم؟ راه ساده و درست، استفاده میوه و سبزیجات تازه است

با این حال، مکمل ها محبوب هستند و خیلی ها از آنها استفاده میکنند.  ارزش فروش مکمل ها در سال در ایالات متحده نزدیک به 90 میلیون دلار است. این قرص ها گاهی برای افرادی که در جذب طبیعی پتاسیم مشکل دارند تجویز می شود. در افراد سالم، کمبود پتاسیم، که با خستگی و ضعف عضلانی مشخص می شود، بسیار نادر است. مکمل‌ها ممکن است برای افراد مبتلا به فشار خون بالا یا انواع خاصی از بیماری‌های کلیوی خطرآفرین باشد، به این معنی که آنها نمی‌توانند پتاسیم را دفع کنند، اما در غیر این صورت بعید است که آسیبی به آنها وارد شود.